Woensdag 28 augustus 2013 is het Vredespaleis een eeuw oud. Koning Willem-Alexander en de secretaris-generaal van de Verenigde Naties (VN), Ban Ki-moon, wonen de viering bij. Tot en met 21 september, de Dag van de Vrede, zijn er allerlei activiteiten gepland die het belang onderstrepen om voortdurend aan vrede te blijven werken. Op 28 augustus 1913 werd het paleis officieel geopend, in aanwezigheid van toenmalig koningin Wilhelmina en de Amerikaanse mecenas Andrew Carnegie.
Het feest werd overschaduwd door de situatie rond Syrië centraal, waarover voor en achter de schermen druk werd overlegd. Ban Ki-moon zei in zijn toespraak dat de NAVO de uitslag moet afwachten van het onderzoek naar gebruik van chemische wapens, dat inspecteurs van de VN op dit moment in Syrië uitvoeren. Donderdag zouden de Amerikanen al willen ingrijpen.
Carnegie had geld geschonken voor de bouw van een gebouw dat als zetel moest dienen voor het Permanente Hof van Arbitrage (PCA), dat tijdens de eerste Haagse Vredesconferentie in 1899 werd opgericht. Het hof moest internationale geschillen vreedzaam oplossen, zonder oorlog, maar langs juridische weg. Daarom kreeg het gebouw de naam Vredespaleis. Na de Eerste Wereldoorlog schoof ook het Permanente Hof van de Volkerenbond in het Vredespaleis aan en na de Tweede Wereldoorlog werd het vervangen door het Internationale Gerechtshof van de Verenigde Naties. Het Vredespaleis heeft een van de beste bibliotheken en grootste verzamelingen ter wereld over internationaal recht. Ook worden er de archieven bewaard van de Neurenberg-processen van kort na de Tweede Wereldoorlog en van nazi-oorlogsmisdadigers. Het Vredespaleis werd gebouwd door Louis Cordonnier uit Frankrijk. Veel landen schonken hun eigen bijdragen aan het gebouw; zo schonk Nederland de glas-in-lood-ramen en de monumentale marmeren trap in de ontvangsthal.
