De grondwet van Marokko gaat op de schop. Dat maakte koning Mohammed VI gisteravond op tv bekend. Tot nu toe was hij oppermachtig is en werkte met de bevoegdheden van een absoluut vorst bij de gratie Gods. Marokko kent weliswaar verkiezingen en politieke partijen, maar de koning had altijd het laatste woord. Op 20 februari ging de bevolking massaal de straat op om te protesteren voor meer burgerrechten en democratie. De koning komt aan de roep van zijn volk tegemoet en hevelt een groot deel van zijn regeringsmacht over aan de premier. Die wordt regeringsleider, zoals in de meeste Europese monarchieën.
In de nieuwe Marokkaanse grondwet wordt de premier het hoofd van de regering en de uitvoerende macht en wordt benoemd uit de partij die bij verkiezingen als grootste uit de bus komt. Hij krijgt ook de macht om het parlement te ontbinden. Ook de rechterlijke macht wordt onafhankelijk. De koning blijft de baas over religieuze zaken, veiligheid en het leger. Op 1 juliwordt er een referendum over de nieuwe grondwet gehouden. Activisten wachten af: ze denken dat de macht van het vierhonderd jaar oude koningshuis niet zal afnemen. Mohammed hield op 9 maart een toespraak als antwoord op de betogingen op 20 februari: daarin kondigde hij de start van het hervormingsproces aan. Gisteren presenteerde hij de uitkomsten van hat proces.
Als het Marokkaanse volk maar niet de stommiteit uithaalt om een
politiek stelsel á la Pays-Bas te introduceren. Want dat heeft met Parlementaire Democratie niets te maken. Maar alles met Neo-Kolonialisme,Papegaaien geleuter en een rascistische mentaliteit alla Zuid-Afrika van Verwoerd tot en met Pik Botha.
De teorie van een veer onder spanning (marrokaanse onderdrukking)houdt in dat wanneer met die spanning probeert te verminderen, springt de boel uit elkaar. De marrokaanse koning riskeert zijn hoofd. Marokko lijdt honger, en honger voedt fanatisme.
Het fanatisme gebruikt democratie, maar democratie in Marokko is niet haar werkelijke streven.
Wie niet zelf in Marokko heeft geleefd, kan niet oordelen (althans niet goed). De koning van Marokko is een zeer goede, gewilde koning in Marokko en heeft het beste voor met zijn volk. Het probleem zit hem in vooral de regering die erg corrupt is. Wordt er bijvoorbeeld een project gemaakt om een nieuwe villawijk te maken, dan weet men altijd geld weg te nemen bij bijvoorbeeld het materiaal om bij zichzelf de eigen salaris leuk te verhogen, waardoor je slechte kwaliteit bouwmaterialen krijgt. Dit heeft slechte gevolgen in een land als Marokko bekend om zijn regelmatige aardbevingen. Maargoed, zonder van het onderwerp af te dwalen. De koning heeft vele dingen geprobeerd tegen o.a. de bekende corruptie (ook door steeds meer vrouwen te benoemen), maar het heeft geen zin. Telkens als er weer een stuk van een weg instort of zelfs een heel gebouw, begint het volk in opstand te komen (alsof ze niet genoeg hebben aan het feit dat niet iedereen werk heeft). Men geeft hierbij niet de schuld aan de koning, maar de regering, maar het is natuurlijk de koning die verandering kan brengen. De koning van Marokko heeft een goed besluit genomen door een nieuwe grondwet te introduceren. Hiermee heeft het volk meer (spreek/stem)recht en ik hoop dat de corrupte mensen met hun schandalen hiermee achteruitdeinsen. Dat zou weer een probleem minder zijn. Overigens is de koning wel bezig meer werkgelegenheid te creeëren en scholing te verplichtigen. Ik heb geen enkele regeerder zo zijn best zien doen voor zijn land! Met zijn komst zijn al heel wat dingen veranderd.