Titan, de maan van Saturnus, is buiten de Aarde de enige plek in ons zonnestelsel waar vloeibare meren, rivieren en zeeën zijn. Titan is de grootste maan van Saturnus en na de Jupiter-maan Ganymedes de grootste van ons zonnestelsel. De zeeën doen wetenschappers achter de oren krabben, omdat er op beelden ineens een mysterieus ‘eiland’ te zien was, dat later weer was verdwenen. Onderzoekers denken dat het om golven gaat: dan lijkt Titan nog meer op de Aarde dan we al dachten.
Net als op de Aarde zijn er op Titan heuvels, een dichte atmosfeer, regen, wind en grote meren. Alleen de atmosfeer verschilt: die bestaat uit stikstof en methaan. Water komt alleen voor als ijs, omdat de temperatuur er vanwege de grote afstand tot de zon -180 graden Celsius is. Toch zijn er op Titan vloeibare meren, rivieren en zeeën, net als op Aarde, maar dan van vloeibaar methaan en ethaan, dat wolken vormt in de atmosfeer, als regen neerdaalt en via rivieren in meren en zeeën stroomt.
De Titaanse zeeën lijken zo hun geheimen te hebben. De ruimtesonde Cassini verstuurde recent gegevens over een zee, waarvan een deel sterk oplichtte. Op later beeldmateriaal was dat verdwenen. Onderzoekers suggereren dat de zee op dat moment woester was, waardoor meer energie werd gereflecteerd naar Cassini. Dat zou dan van wind moeten komen. Andere suggesties zijn opborrelende gassen of drijvend ijs.
