Woensdag 8 maart is het Internationale Vrouwendag: de dag van de vrouwenbeweging. In het begin was het doel verbetering van vrouwenrechten, vooral het vrouwenkiesrecht, tegenwoordig staat ieder jaar een bepaald thema centraal, zoals ‘gelijke behandeling’. Op 8 maart 1908 demonstreerden duizenden textielarbeidsters in New York voor beter loon, 8-urige werkdagen, vrouwenkiesrecht en tegen kinderarbeid.
In 1910 besloot de Tweede Socialistische Vrouwenconferentie in Kopenhagen dat er een Internationale Vrouwendag moest komen, maar prikte nog geen datum. Het jaar erop vond de dag voor het eerst plaats in Duitsland, Oostenrijk, Denemarken, Zwitserland en de Verenigde Staten, in Nederland in 1912.
Op 8 maart 1917 staakten Russische textielarbeidsters in Sint Petersburg tegen slechte werkomstandigheden. Steeds meer vrouwen sloten zich daarbij aan en demonstreerden tegen de oorlog en het voedseltekort. Dat leidde tot een algemene werkstaking.
Ter herinnering aan deze gebeurtenissen koos het Internationale Vrouwensecretariaat van de Derde Communistische Internationale een vaste datum voor Vrouwendag: sinds 1922 is dat 8 maart. Lange tijd was de Vrouwendag een dag van en voor communistische vrouwen: het westen distantieerde zich ervan. Pas met de komst van de tweede feministische golf in de jaren zestig van de vorige eeuw werd 8 maart als Vrouwendag ook in het westen populair, al werd hier teruggegrepen naar de stakingen in New York in 1908. Daarom vindt de dag dit jaar voor de 102de keer plaats. De Verenigde Naties erkende de dag als officiële feestdag in 1978
